Sajak Ari Andriansyah

SURAT SALAMBAR SAJAK

Tina seuseukeut simpé

Tina sataranjang raheut jeung kapeurih

Kecap-kecap ngabayabah giblegan getih

Ngabatu jadi ruruhit pati

Rangseb ngajamparing wanci

Arjasari, 2007

SURAT SAGARA

-Surat lawas keur Acéh-

Ka mana deui léngkah téh tujulna?

Lana temen raga kapahung leungiteun usum jeung halimun

Sabada lambak ngaremkeun raranggkang sarakan

Malidkeun purnama jeung matapoé

Di dieu, di lebah lilindu hahangit langit

Saban raga teu reureuh nyusud windu-windu nu lawas kakubur

Ti bugang ka bugang, rarangsak rasa, bangkarak harepan

Katut réwuan aweuhan jerit nu kakubur sarah cimata

Lunta deui, saban raga rumanggieung

Mapay-mapay gurat-gurit basisir takdir

Tapi ramo-ramo wanci teu kasampak dina kikisik

Di dieu, di lebah hahangru raraheut méga

Nu kasawang ukur sagara gudawang sapanjang hégak balébat

Boa langgeng ieu liwung laguning pati

Ngajemplang ti rarambu gunung ka tungtung tanjung

Lunta deui, saban raga jumarigjeug

Nyuay-nyuay babatang demi babatang

Tapi kalangkang bet nungtut ngeprul tina ringkangna

Ka mana deui léngkah téh paratna?

Lana temen raga katalimbeng meredong mongkléng

Boa di dieu saban raga istirah jeung tetengger ombak

Nguyup getih tina bugang séwang-séwang

Banjaran, 2007

DÉSÉMBER

Girimis ngepris di sapanjang beungeut Désémber nu beueus

Jarum-jarum girimis rangseb ngajarumat satampah lemah

Saban léngkah, sarta banusan impian nu lawas jadi sarah

Sedeng réma-réma angin salawasna ngarara saniskara tangara

Ngahiur ka lulurung-lulurung dayeuh nu taya tungtung

Di antara aweuhan adan jeung geter loncéng garéja

Di dieu, waktu lir congo péso nu diteueulkeun kana jajantung

Sanggeus sagalana jadi layon pikeun dayeuh nu perlaya

Sedeng jalan-jalan nu meulah jomantara, tihang-tihang mérkuri

Sédong-sédong gang, imah-imah kardus, sarta bangké matapoé

Nu ngamalir kana kolombéran sukma, geus langgeng jadi kuburan

Tapi naon nu haben dipedar langit sanggeus méga jadi boéh

Nu ngarurub? Barudak nénéangan layung luhureun erél karéta

Parawan ngeureut pinareup séwang-séwang di parapatan

Tuluy lalakina ngabencar-bencarkeun botol kana sirah

Helung pamungkas tinggal laung usum nu reuntas

Girimis ngepris deui, isarah terus diguar jeung dikaluat

Dina raranteng nasib nu ngagusur léngkah teu parat-parat

Aya nu terus cipruk dina bangkarak demi bangkarak catetan

Aya nu terus juuh dina lambaran kalénder nu geus lila rangsak

Tapi naon nu haben kaéjah tina saban kalimah-kalimah ajal

Nu ngarungga? Girimis geus jadi ibun nu ngulimisan sakujur tatu

Cileuncang geus jadi cimata nu nguramasan sataranjang raga

Rorongkong abad lana disalib jadi tetengger dayeuh

Jakarta, 2009