Selasa, 10 Juli 2012

Fiksimini Ari Andriansyah

                                            Potrét


Angin peuting. Angger ngahiur. Nyulusup kana sesela jandela kamar. Buku-buku ngabigeu. Calana jero. Kasur lagedu. Gegedoh. Kuntung. Hégak érloji. Gurilap balati. Katut katineung nu ngalumbruk dina ingetan. Hareupeun témbok. Teuteupna anteb. Ngaderes rupaning potrét. Potrét wanoja nu saules jeung pulas impian. Norah kalangkang lebah pigura lawas. Aya nu terus ngaruhit dina batinna. Tapi nu wakca saukur imut. Imut leleb. Imut nu kungsi nyangkalak mangpirang liliuh soca. Leungeunna ngalelebah malu paku. Laju ngarongkong potrét anyar. Diteuteup deui. Rét ka waruga wanoja gigireunna. “Sarimbag...” Sorana. Haroshos. Nyéh imut. Biwirna. Piligenti. Neueul kana potrét. Netel kana ambucuy wanoja. Diseuseup. Kareueut. Taya nu usik. “Nu kasalikur...” Sorana. Beuki haroshos. Nyéh deui imut. Laju nyéka getih nu lamokot dina beungeutna. Potrét nambahan dina témbok. Keureutan bugang tarapti dina koper. Angin peuting. Angger ngahiur. Nyulusup kana sesela sukma.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar