Bagavad-gita
“Héy
putra Kunti! Mangka iyatna! Sadaya bagja katut cilaka ukur saheulaanan.
Lir bagantina usum. Nu saéstu, ti bihari baring supagi, taya saurang nu
ilang di antara urang. Kurawa atawa Pandawa. Inget! Rayi téh nyanding
gelaran satria. Ksat téh nganyenyeri, trayaté téh nangtayungan.
Nangtayungan darma najan kudu ngarah pati, hakékatna. Geura pentangkeun
gondéwa! Puseurkeun kana tujuan anu mulya!”
Mireungeu Kresna tatag sasauran, Arjuna ngeleter binarung ketir. Ras ka Dorna jeung Bisma. Guru sepuh nu jaradi musuh.
“Kang Rayi émut kana piwulang Sang Resi Dorna nalika diajar manah manuk?”
“Yaktos, Kakang Prabu!”
“Di antara paraputra Pandu, kapan mung Kang Rayi nu kasinugrahan seukeut paneuteup? Kapan Kang Rai nu ukur mencrong kana hulu manuk basa mentangkeun gondéwa, saheulaanan dulur-dulur Kang Rayi panénjona meléng kana pangpung, kana tatangkalan nu ngarandakah, ka sanak baraya, kana sakur pangbibita? Sawadina Rayi seukeut ngalenyepan maksud Kakang.”
“Sumuhun Kakang ... tapi saéstuna harita téh Rayi ngemu rusiah nu tacan kakedalkeun.”
“Balaka, Partha, balaka!”
“Sajaba huluna téh, Rayi ningal panonna, tur tina panonna katémbong cai nu ngembeng.”
Mireungeu Kresna tatag sasauran, Arjuna ngeleter binarung ketir. Ras ka Dorna jeung Bisma. Guru sepuh nu jaradi musuh.
“Kang Rayi émut kana piwulang Sang Resi Dorna nalika diajar manah manuk?”
“Yaktos, Kakang Prabu!”
“Di antara paraputra Pandu, kapan mung Kang Rayi nu kasinugrahan seukeut paneuteup? Kapan Kang Rai nu ukur mencrong kana hulu manuk basa mentangkeun gondéwa, saheulaanan dulur-dulur Kang Rayi panénjona meléng kana pangpung, kana tatangkalan nu ngarandakah, ka sanak baraya, kana sakur pangbibita? Sawadina Rayi seukeut ngalenyepan maksud Kakang.”
“Sumuhun Kakang ... tapi saéstuna harita téh Rayi ngemu rusiah nu tacan kakedalkeun.”
“Balaka, Partha, balaka!”
“Sajaba huluna téh, Rayi ningal panonna, tur tina panonna katémbong cai nu ngembeng.”
Tidak ada komentar:
Posting Komentar